Ekki jafn dýr lausn og telja mætti í fyrstu

Mennirnir eru, þrátt fyrir allt, opinberir starfsmenn - sem njóta allra þeirra réttinda sem "lægra settir" njóta. Ef menn ætla að fara með mál, er varðar skyldur þeirra, fyrir dómstóla er það ávísun á skrípaleik og kostnaðarsama eftirfylgju. Breytir þar engu hvaða álit menn hafa á Davíð Oddssyni og hans verkum, né þeim póltísku keilum sem sóst er eftir.

 

Úr því að Davíð ætlar ekki að segja upp sjálfviljugur er næst besta lausnin að Jóhanna biðji hann "kurteislega" um það - með starfslokum upp á t.d. eitt ár. Ef það dugar ekki verður að segja manninum upp, með allt að 7 ára starfslokasamning á herðum ríkissjóðs. Davíð hefur reyndar sagt að hann taki ekki við eftirlaunum á meðan hann sé á launum sem Seðlabankastjóri - endanleg niðurstaða yrði því e.t.v. ekki jafn dýr ríkissjóði og virðist í fyrstu, hvað Davíð varðar.

 

Hinir bankastjórarnir fara væntanlega út með fullar hendur fjár en eitthvað ætti að sparast á því að hafa einungis einn Seðlabankastjóri - að ekki sé nú talað um endurreist traust stofnunarinnar. Slík endurreisn gæti á endanum sparað mun hærri upphæðum en fylgir því að hafa núverandi stjórnendur við stjórnvölinn.

Pólitískar hreinsanir og heift

Athugasemdir

[Palli (IP-tala skráð) 3.2.2009 kl. 16:13]

Hvað skyldi formaður BSRB (eða er hann nú fyrrverandi?) segja um slíka aðferðafræði að vísa embættismönnum úr starfi sem hafa ekki brotið af sér?