Allt á fullu og allir að græða

Skrifaði eftirfarandi athugasemd hjá Páli Vilhjálmssyni (http://pallvil.blog.is/blog/pall_vilhjalmsson/) í gagnrýni hans á starfshætti Glitnis í Noregi:

Lögmál framboðs og eftirspurnar sýnist manni virka vel. Eru einhver efri mörk sem skilgreina hve hátt menn mega fara í tilboðum eftir starfskrafti? Hinn sextugi Thore Johnsen hlýtur að hafa haft eitthvað annað í huga en lýsingu á markaðsaðstæðum þegar hann lét hafa þetta eftir sér.

Tore Lindholt, fyrrum forstjóri Folketrygdfonden, vann á sínum tíma að því að lækka laun verðbréfamiðlara. Hann er hneykslaður á þróuninni en á föstudag bauð Glitnir Securities verðbréfamiðlurum hjá öðru fyrirtæki allt að 20 milljónir norskra króna. Daginn eftir bauð Handelsbanken þekktum miðlara hjá Carnegie 40 milljónir króna.

Sumir finna að þessari þróun en benda jafnframt á að norski verðbréfamarkaðurinn hefur verið svo sterkur, og fyrirséð að hann verði það áfram, að það er til mikils að vinna að ná sterkri stöðu. Sé það rétt er Glitnir að gera gott með því að ná til sín góðum miðlurum og þeirra viðskiptavinum. Verðbréfafyrirtækin verða að deila hagnaðinum með starfsmönnum og fyrirtæki á borð við Kaupthing hafa skynjað þetta vel. Nú eru uppgrip hjá verðbréfamiðlurum og Glitnir er þátttakandi, hann vill ná betri stöðu á arðbærum markaði og það kostar. Ein leiðin er að fá til sín miðlara, annars staðar frá. Önnur er að kaupa sig inn í önnur verðbréfafyrirtæki, eins og Kaupthing er m.a. að gera hjá Storebrand.

Eftir standa ýmsir virðulegir stórlaxar og fræðimenn, sem eru komnir eilítið úr takt við raunveruleikann og finnst sem ungu mennirnir virði ekki góða siði sem urðu til á þeirra mektartíma.

Kaupþing kaupir meira í Storebrand