Það má svo sem segja það

Riðillinn sem Þjóðverjar og Íslendingar deildu var ólíkindariðill. Í raun er það afar sérstakt að S-Kórea skyldi verma efsta sætið en ekki munaði nema einu stigi á efsta og fimmta sæti. Ef Íslendingar hefðu skorað mark á síðustu sekúndum leiksins gegn S-Kóreu hefðu þeir lent í fimmta sæti, við í fyrsta og Þjóðverjar komist áfram. Svo jafn var riðillinn að eitt mark skipti höfuðmáli og gat fært lið niður um fjögur sæti og upp um tvö (við í fyrsta sætið). Hvernig þessum liðum reiðir af í 8 liða úrslitunum verður forvitnilegt að sjá en fyrirfram býst maður við að liðin úr A-riðli muni standa betur.

Ég minntist á það að mér fyndist handboltinn hafa staðnað nokkuð - sem kann að einhverju leyti vera byggt á því að nær sömu lið hafa verið að keppa innbyrðis um nokkurt skeið um verðlaun á helstu stórmótum. Liðin sem hér um ræðir eru Þjóðverjar, Frakkar, Danir, Króatar, Spánverjar og Pólverjar - með Íslendinga, Rússa og Svía skammt undan. Aðrar þjóðar hafa lítið annað gert en að gera stutta viðkomu, s.s. Norðmenn og S-Kóreumenn. Að auki leika bestu menn þessara liða í annað hvort Þýskalandi eða á Spáni og þekkja vel hver annan úr þeim deildum.

Sem fyrr eru helstu hetjur handboltans menn á besta aldri og hafa þeir verið í eldlínunni um nokkurt skeið. Enn hafa yngri menn ekki sýnt þau tilþrif að þeir geri tilkall til þess að velta þessum eldri hetjum af sínum stalli en það er e.t.v. tímanna tákn að í sumum íþróttagreinum virðast íþróttamenn halda sér á toppnum æ lengur. Reyndar var sænska liðið lengi á toppnum og undir lokin voru sumir leikmenn þess komnir nokkuð á efri ár, sem gerði m.a. að verkum að endurnýjunin var ekki sem skyldi. Fyrir vikið eru Svíar ekki lengur besta lið heims og hafa verið í mestu erfiðleikum með að komast á stórmót um nokkurra ára skeið.

Framtíðin er sæmilega björt hjá karlaliði Íslands. Næsta kynslóð bíður þess að komast að innan fárra ára og eftir frammistöðu þeirra að dæma í nýafstöðnu Evrópumóti ungleikmanna er ljóst að karlalandsliðið mun sjá fram á góða nýliðun á næstu árum. Ekki veitir af, Ólafur Stefánsson er að síga á seinni helming síns ferils eftir að hafa borið uppi landsliðið í fjöldamörg ár. Enn eru flestir aðrir leikmenn á besta aldri og í toppformi en það getur breyst fljótt á fáeinum árum.

„Einfaldlega skandall að sitja eftir“