Laissez-faire

1.4.2009 | 21:33

Ergilegt ... gengur betur næst!

Enn og aftur fara Skotar með nauman sigur, 2:1, gegn okkar mönnum. Leikurinn í kvöld var á löngum köflum hin besta skemmtun. Skotar voru aðeins meira með boltann og léku á köflum prýðilega sín á milli. Íslenska liðið var nokkurn tíma í gang en þegar á leið leiks áttu þeir í fullu tré við Skotana og segja má að sigurinn hefði getað lent hvoru megin sem var.

Skotarnir nýttu sér veikleikana í vörn okkar til hins ítrasta. Þeir voru sterkari í loftinu, sem gaf þeim sigurmarkið en það hve vinstri bakvörður íslenska liðsins var seinn gaf Skotum ekki einasta eitt mark heldur einnig dauðafæri og nokkur hálffæri. Það verður að teljast afar sérstakt að íslenska liðið eigi ekki fljótari mann í þessari stöðu til þess að takast á við kantmenn andstæðinganna.

Þegar á leikinn leið virtust íslensku leikmennirnir átta sig á að þeir ættu í fullu tré við andstæðingana og síðustu 10-12 mínútur leiksins sköpuðu þeir sér alla vega tvö dauðafæri og fjölda hornspyrna sem héldu uppi nær stöðugru pressu á mark Skotanna. En að þessu sinni var heppnin ekki með okkar mönnum og því fór sem fór. Það mun líða á löngu áður en íslenskt landslið fær annað eins tækifæri til þess að láta til sín taka á úrtökumóti sem þessu, þegar lið á borð við Norðmenn og Skota virðast vera í öldudal.

Það er ljóst að Norðmenn og Skotar munu bítast um annað sætið en Íslendingar þurfa að hafa sig alla við til þess að ná i það fjórða. Það ætti að takast ef Ólafur gerir ekki sömu mistök og í þessum leik að treysta á hægan bakvörð til þess að takas á við snögga kantmenn. Eiður færði sig aftar þegar leið á leikinn og virtist njóta sín vel í þeirri stöðu. Það gaf honum færi á að leika listir sínar, skjótast fram þegar við átti, halda bolta og leita uppi samherja ef því var að skipta. Fleiri leikmenn mætti telja upp sem stóðu sig vel en liðið í heild sinni sýndi merki um að það getur velgt mörgum andstæðingnum undir uggum í framhaldinu.