Galdurinn við skoðanir ...

Guðni Ágústsson er ekkert öðruvísi en við hin. Hann hefur skoðanir á æði mörgu og hann er í þeirri sveit manna sem fæst við að færa sumar þeirra í lög. Í ofanálag er hann sérstaklega skoðanaglaður, nú þegar hann er í stjórnarandstöðu. Þegar menn eru í stjórnarsamstarfi er stundum hægt að treysta á samstarfsflokkinn að skoðanir manns beri mann ekki ofurliði. Í slíku samstarfi er til dæmis ekki lokum fyrir það skotið að fyrir manni er haft vit.

Reyndar hefur Guðni ágætis vit. Hann vill líka vel, alveg eins og hans bræður og systur á alþingi, að ekki sé nú talað um systkyni hans í Framsóknarflokknum. Hann er, líkt og margir, þreyttur á ýmsu sem hefur gengið á í bönkunum. Hann hefur, eins og við hin, horft upp á framgang bankanna, lofað þennan framgang lengi vel og jafnvel talið sig eiga eitthvað í honum - í gegnum flokkinn. Hann hreifst með þjóðinni að útrásinni og var jafnvel tilbúinn til þess að samþykkja ofurlaun og ríkidæmi, sem ekki hafa sést síðan á dögum Sturlunga.

Nú er öldin önnur og allt í einu er Guðni orðinn sérfræðingur í bankarekstri, hvað sé fjármálafyrirtækjum fyrir bestu og hvernig bókhaldi skuli háttað í fjármálageiranum. Nú kynnu margir að hrífast með Guðna í viðleitni hans til þess að hafa vit fyrir þessum mönnum sem tefldu á tæpasta vað, sem hann telur e.t.v. að hafi sett fjármálalegt sjálfstæði þjóðarinnar í hættu. Honum er að nokkru vorkunn, því menn hafa vissulega farið á ystu nöf í fjárfestingum með lánsfé. En að ætla Guðna að hafa lausnir á takteinum hvað þetta varðar er ég ekki svo viss um að marki djúp og varanleg spor.

Eitt skal hann þó eiga, en það er að sú ábyrgð sem ríkið og Seðlabanki bera á starfsemi bankanna, sem snýr t.d. að innlánum einstaklinga og jafnvel fyrirtækja, á að vera aðskilin áhætturekstri fjármálastofnana - alla vega að því marki að girðingar um bókhald og fjármálaábyrgð skilji vel á milli. Ég veit ekki hve sterkar þessar girðingar eru nú en mér segir svo hugur að þær mætti styrkja. En Guðni virðist kalla eftir aðskilnaði af alvarlegra tagi sem án umræðu og ígrundunar kynni að skaða meira en honum væri ætlað. Ekki ósvipað og þegar sagt er að aðgerðin hafi heppnast en að vísu hafi sjúklingurinn látist.

Á endanum munu einhverjir hafa vit fyrir Guðna, sem er hið besta mál. Það er skoðun mín og hvort sem ég deili henni með öðrum eða ekki er hún fyrst og fremst skoðun. Við Guðni eigum það sem sagt sammerkt að hafa skoðanir og deila sumum en öðrum ekki.

Nauðsynlegt að skipta upp íslenskum bönkum