Tækifærum glatað með yfirlæti

Skrif fjölmargra frjálslyndra jafnaðarmanna eru mér að skapi. Þeir viðra mál sem eru frjálslynd í eðli sínu og í nálgun sinni gæta þeir jafnan þess að almannavaldið beiti sér af varúð og mildi. Hins vegar eiga þeir marga skoðanabræður, sitt lítið til vinstri, sem eru ekki jafn umburðarlyndir þegar kemur að því að beita almannavaldinu og leyfa einstaklingunum að ráða sér sjálfir. Ungir frjálslyndir jafnaðarmenn á borð við Ágúst Ólaf og Björgvin (ekki viss um Guðmund Steingríms, hann er enn of upptekinn við að gagnrýna ALLT sem kemur frá núverandi stjórnvöldum) hafa jafnvel verið í forgrunni ýmissa frjálslyndra mála, jafnframt því að taka undir önnur sem hafa komið úr röðum skoðanaskyldra systkyna úr t.d. Sjálfstæðisflokknum.

Þessi tilhneyging hefur stundum gefið manni von um frekari framgang mála sem ég kalla frjálslynd og snúa að því að treysta borgurum þessa lands betur fyrir eigin lífi og velferð. Jafnvel í þá átt að skynsemin ein ráði ekki för, enda er frelsið ekki til neins ef rödd skynseminnar ræður öllum stundum för. Þá er eins gott að marséra í takt og veifa Maó merkjum. Frelsið er sem sagt verðmætara en skynsemin og í hugum margra verðmætara en umhyggjusemi og viska stjórnmálamanna. Nema hvað.

Hins vegar er einn ljóður á ráði fjölmargra jafnaðarmanna, frjálslyndra sem annarra, að þeim er fyrirmunað að deila með öðrum. Þeirra viska, manngæska, siðferðiskennd og frumkvæði er þeim einum lagið. Þetta birtist stundum á heldur broslegan hátt, en öðrum stundum getur þetta yfirlæti reynst ruglingslegt. Á köflum eru þeir jafnaðarmenn, stundum frjálslyndir, stundum meira til hægri en Sjálfstæðismenn og í næsta máli eru þeir komnir yfir á vinstri vænginn. Þeir eru sem sagt langbestir á öllum sviðum litrófsins. Ekki slæmt að trúa á sjálfan sig en eins og gefur að skilja er þetta ekki trúverðugt og afleiðingin er sú að flokkur þeirra nær ekki Campari fylgi í skoðanakönnunum, að ekki sé nú talað um að eyðileggja drauminn um að vera leiðandi í íslenskri pólitík.

Jafnaðarmenn hafa setið utan stjórnar í 12 ár og þeim finnst eðlilega að komið sé að þeim að hafa áhrif á gang landsmála. Fjölmörg baráttumál þeirra eru mæt og gild og í einfeldni minni hef ég talið að þeirra helsti bandamaður ætti að vera Sjálfstæðisflokkurinn. En sveimhugaháttur og yfirlýsingagleði er að valda þeim skaða og á meðan sækja gerræðisöflin á vinstri kantinum nú fram. Slíkt er öllum frjálslyndum mönnum áhyggjuefni.

Athugasemdir

[Víðir Ragnarsson, 31.3.2007 kl. 11:04]

"Fjölmörg baráttumál þeirra eru mæt og gild og í einfeldni minni hef ég talið að þeirra helsti bandamaður ætti að vera Sjálfstæðisflokkurinn. En sveimhugaháttur og yfirlýsingagleði er að valda þeim skaða og á meðan sækja gerræðisöflin á vinstri kantinum nú fram. Slíkt er öllum frjálslyndum mönnum áhyggjuefni."

Það er nákvæmlega þetta sem fær mig til að kjósa Sjálfstæðisflokkinn í vor. Hins vegar hef ég ekki minni áhyggjur af griðabandlagi Sjálstæðisflokksins og VG.

Undanfarin ár hefur Samfylkingin verið helsta skotskífa mjög margra Sjálfstæðismanna á meðan VG afturhaldinu hefur verið klappað á kollinn sem einhvers konar krúttlegum smáflokki sem fær hugann til að reika aftur í timann, kannski til kalda stríðsins þegar línurnar voru skarpari á milli haftastefnu Ráðstjórnarríkjanna og almenningsfrelsins vestursins.

 Litla krúttið er hins vegar orðið að stórhættulegu afturhaldsafli á meðan vænlegasti samstarfsflokkurinn, sem er Samfylkingin, er gerður óstjórnartækur, því það verður hún ef fylgishrunið verður líkt og skoðanakannanir gefa til kynna.

[Ólafur Als, 31.3.2007 kl. 11:20]

Megum ekki gleyma afstöðunni til ESB en hún hefur einnig valdið hér nokkru. Eftir sem áður tel ég að Sf beri sjálft megin ábyrgð á slæmu gengi þessa dagana, m.a. af þeim ástæðum sem ég tiltók í bloggi mínu. Ég skal ekki segja hvort Sj og Vg séu búnir að mynda griðabandalag ala Molotov og Ribbentrof en e.t.v. er það eina leiðin til þess að hemja þennan Fenrisúlf forræðisaflanna. Sé ekki fyrir mér að aðrir flokkar geti það. Eftir stendur að eftirsóttasti kosturinn er samvinna Sj og Sj. Sammála þar.

[Birgir Guðjónsson, 31.3.2007 kl. 13:01]

Sammála því að X-D ætti að halla sér meira til Sf. Fylgið er þegar farið að reytast af Vinstri Grænum. Og miklu fleiri atkvæði eiga eftir að fara af Vg þegar Kolbrún og Ögmundur gægjast yfir öxlina á Steingrími. Þá vaknar fólk upp af dvala enda  eru umhverfismál ekki ofarlega á lista kjósenda fyrir þessar kosningar skv. nýjustu skoðannakönnunum. 

Varðandi ESB þá er það mál meira á kaffihúsastigi, kallast kaffihúsahjal. Því miður virðast mjög margir ekki skilja það. Það munu líða allavega tvö-kjörtímbil þangað til alvara kemst í málið.