Hafnfirskt aprílgabb, hagur annarra

Satt best að segja var ég að vonast til þess að þessi niðurstaða væri aprílgabb. Svo er víst ekki og ekki annað hægt en að óska Hafnfirðingum velfarnaðar í frekari uppbyggingu síns samfélags í ljósi þess að hafa farið á mis við gríðarlegar viðbætur við efnahag bæjarfélagsins. Ekki svo að skilja að hér horfi til hins versta, langt í frá, en engu að síður hlýtur það að vera sárt að missa spón úr aski sínum af þessari stærðargráðu.

Að sama skapi hljóta fjölmargir íbúar sumra annarra sveitarfélaga að kætast í ljósi þess að væntingar um byggingu álvers aukast hjá þeim. Ekki skal undra þó svo að þeir hinir sömu horfi með undrunaraugum á niðurstöður þessara kosninga og um leið sleikji útum bæði munnvikin . Það er ekki á hverjum degi sem slíkir vonar-gullmolar berast þeim í hendur.

Það verður forvitnilegt að skoða viðbrögð andstæðra fylkinga í þessu máli á næstu dögum. Ef menn telja að lýðræðið (les: íbúalýðræði) hafi haft sigur í ljósi þessarar niðurstöðu verða menn að sama skapi taka undir, að ef niðurstaðan hefði verið á hinn veginn að þá hafi lýðræðið einnig sigrað. Ergo: sama hver niðurstaðan hefði orðið, lýðræðið fór með sigur af hólmi. Þvi er það einkennilegt að sigurliðið hampi lýðræðinu sér í hag, nema þeir telji sem svo að fulltrúum bæjarfélagsins hafi ekki verið treystandi.

Ekki er úr vegi að ítreka það hér, að niðurstaðan er ljós og ekki stoðar að bera fram pirring og væl í ljósi úrslitanna. Að sama skapi væri nokkuð um vert ef sigurliðið kynni sér hófs í sigurvímu sinni en vitanlega er dagurinn og sigurstundin þeirra.

Lúðvík: Sögulegar kosningar