Laissez-faire

25.8.2008 | 18:17

Munu Rússar einangrast frekar?

Vegna Ólympíuleikanna, m.a., hef ég ekki sett mig nægilega vel inn í þau átök sem hafa geysað í Georgíu og þeim héruðum sem málið varðar. Ég þekki ekki ástæðurnar að baka því að stjórnin í Georgíu ákvað að skipta sér af eða senda hermenn inn í Ossetíu en hef þó undrast sterk viðbrögð Rússa og þá hörku og óbilgirni sem þeir hafa sýnt nágranna sínum. Sem ég segi, ég hef ekki kynnt mér málið til hlítar en get þó sagt að ég gladdist yfir því þegar ég sá rummunga tvo takast á í fjölbragðaglímu á nýafstöðnum Ólympíuleikum, annan frá Georgíu en hinn frá Rússlandi. Varla þarf að taka það fram að Georgíumaðurinn sigraði í glímunni.

Ef horft er framhjá hinum mannlega harmleik átakanna í Kákasusfjöllum og litið til hins stóra pólitíska landslags er ljóst að einungis Bandaríkin og Nato hafa dug og þor til þess að stugga við rússneska birninum. Rússar hafa farið morðhendi um Georgíu og varðar lítið um samkomulag sem þeir hafa samþykkt sjálfir. Því til viðbótar létu þeir stjórnvöld í Moldavíu vita að þeirra biðu svipuð örlög og Georgíu ef þau stigu ekki Kremlardansinn að hætti hins nýja forseta þar, Medvedevs. Hann virðist ætla að marka sér sterk spor í upphafi síns ferils en svo virðist sem hann sé að einangra Rússland á alþjóðavettvangi.

Undir stjórn Pútins og fyrirrennara hans varðaði Rússa lítið um sjálfstæðisbaráttu einstakra þjóða innan rússneska sambandsríkisins. Blóðugt stríð (innanlandsstríð) var háð við Tjetsena þar sem hundruðir þúsunda kunna að hafa farist. Þá, líkt og nú voru friðarsinnar heldur hljóðlátir. Nú bregður svo við að rússneska Dúman vill sjálfstæði til handa þjóðum, eða þjóðarbrotum, sem aðallega búa innan landamæra Georgíu, en teygja sig einnig í norður inn í Rússland. Forvitnilegt verður að lesa úr þessu útspili Rússa og hvernig það mun hafa áhrif á þróun mála hjá öðrum þjóðum/þjóðarbrotum innan Rússlands.