Velferðinni stefnt í voða!

Óréttlætið liggur í yfir 150 þúsund milljóna halla ríkissjóðs. Hinn ískaldi veruleiki snýr að gríðarlegum skuldum þjóðarbúsins. Hafa menn ekki gert sér grein fyrir þvílíkar raunir Íslendingar munu þurfa að ganga í gegnum á næstunni? Halda menn að þessir aurar verði teknir upp af steinunum - eða á í hverju málinu á fætur öðru að bera við að það sé hægt að skera niður einhvers staðar annars staðar?

Það má helst vænta þess að skuldirnar séu meiri en álitið var. Um þessar mundir eru góð ráð dýr og hvern dropa verður að nýta til þess að fylla greiðslubikarinn. Við erum varla byrjuð að skoða ofan í hyldýpi skuldanna, nú þegar til stendur að fleyta yfir á ríkið jafnvel hundruðum milljarða af skuldum fasteignaeigenda - ofan á þær meira en tvö þúsund þúsund milljónir (tólf núll) sem hafa verið eyrnamerktar ríkinu nú þegar.

Því miður munum við ekki hafa ráð á því að hneykslast yfir niðurskurði á næstunni - slíkan munað verður að ætla lýðskrumurum. Þeir sem fagna þessari aðgerð lifa í draumaheimi en slíkt er afar hættulegt á jafn viðsjárverðum tímum og við lifum nú. Með því að ýta undir lýðskrum af þessu tagi er verið að skemmta skrattanum, fresta skellinum í stuttan tíma og auka á vandann. Ef ekki verður tekist á við skuldirnar mun íslenska þjóðarbúið sökkva í skuldafenið, velferðarkerfið mun riða til falls og þjóðin verða sett í gjörgæslu þjóðanna. 

Það er sú vá sem bíður íslenskrar þjóðar ef hún ræður ekki fram úr efnahagsvandanum.

Innlagnargjöld afnumin