Ekki minna en farmiði til Króatíu 2009

Guðmundur var nálægt því að leiða íslenska landsliðið á verðlaunapall á Evrópumótinu í Svíþjóð á sínum tíma. Hvorki fyrr né síðar hefur islenska landsliðið spilað betur en þá og unnust margir glæsilegir sigrar á leið í undanúrslitin. Hins vegar hvíldi árangur liðsins á örfáum mönnum og því mættu örþreyttir lykilmenn í leikina við Svía og Dani - og úrslitin nánast ráðin fyrirfram. Að vísu hefðum við átt möguleika á móti Dönum en við réðum ekki við markvörðinn þeirra. Sænska landsliðið var á síðustu metrum síns gullaldarliðs á meðan Danir voru að stíga fyrstu skrefin í átt að góðu gengi á stórmótum næstu árin.

Nokkrar væntingar voru gerðar til Guðmundar í upphafi og góður árangur á Evrópumótinu 2004 lofaði góðu um framhaldið. Íslenska liðið var með frambærilega menn í nær hverri stöðu, auk besta handknattleiksmanns heims, Ólafs Stefánssonar. Sem fyrr skorti á breiddina og á næsta stórmóti gekk ekki jafn vel. Nú er Guðmundur kominn til starfa aftur, nú undir nokkuð sérstæðum kringumstæðum. Hvað sem um þær verður sagt getur Guðmundur treyst því að væntingar til landsliðsins eru í besta falli að komast á heimsmeistaramótið í Króatíu á næsta ári - en þó ekki minna en það.

Ef við skyldum fyrir slysni komast á Ólympíuleikana yrði það hrós í hnappagat Guðmundar og lyftistöng fyrir leikmennina en ekki síður íslenska áhangendur landsliðsins. Leikmenn íslenska liðsins vilja væntanlega sýna fram á að þeir geta spilað mun betur en í Noregi, þar sem óstöðugleiki, einbeitingarskortur og vonleysi einkenndi leik liðsins. Hver veit nema lundarfar og stíll Guðmundar henti drengjunum að þessu sinni. Hins vegar verður hann að hefja undirbúninginn sem fyrst ef takast á að stilla saman strengi liðsins og fá fram það besta í leik sérhvers leikmanns.

Guðmundur ráðinn þjálfari