Stærsti sigur í íslenskri íþróttasögu ... til þessa!

Til hamingju strákar með að hafa trúa á sjálfum ykkur og að hafa skráð nöfn ykkar í sögubækurnar - og til hamingju íslensk þjóð. Spennan hélt áfram frá í fyrri hálfleik en íslensku strákarnir héldu haus, þrátt fyrir að Spánverjar kæmust inn í leikinn á kafla. Það er það sem hefur verið aðall liðsins í þessari keppni, í hvert sinn sem blásið hefur á móti hafa strákarnir eflst og umfram allt, ekki gefist upp. Það gaf vel af sér er á leikinn leið, þegar dómgæslan snérist loks okkur í hag og drengirnir gengu á lagið og rúlluðu yfir Spánverjana.

Spánverjar hafa ágætt lið en að þessu sinni voru drengirnir okkar betri á nær flestum sviðum. Reyndar var dálítið sárt að horfa upp á öll þessi hraðaupphlaup fara forgörðum, frá mönnum á borð við Guðjón og Alexander en innkoma Loga í seinni hálfleik var með því glæsilegra sem maður hefur séð. Án hans framlags hefði sigurinn ekki orðið jafn öruggur og raun bar vitni. Í vörninni unnu menn vel saman, börðust eins og ljón og Björgvin hélt uppteknum hætti og varði vel. Ekki má og gleyma þætti þjálfarans, sem þrátt fyrir allt stjórnaði liði sínu eins og hershöfðingi.

Nú bíður verðugt verkefni í úrslitaleik á móti geysisterku liði Frakka. Ég var búinn að spá Frökkum jafnvel sigri í þessu móti en ætli maður verði ekki að endurskoða þá spá nú. Segja má að Frakkar séu fyrirfram taldir sterkari en eins og íslenska liðið hefur spilað á þessu móti ættu þeir að hugsa sinn gang tvisvar. Íslensku strákarnir þurfa nú að leiða hugann að nýju markmiði - þeir þurfa að segja við sjálfa sig að sigurinn í dag hafi ekki verið tilviljun, heldur bíði þeirra raunverulegur möguleiki á gulli. Ef þeir trúa því er möguleiki - ef ekki þurfa þeir að sætta sig við silfur.